Het komt met bakken uit de lucht
Maar in mijn hoofd wil het niet vlotten
Waar zijn de woorden nou gebleven
Ik wil zo graag voor even
Dat het woorden regent in mijn hoofd
Plenzen, klateren
En langzaam sijpelen
Vanuit het brein stil langs mijn arm
Via pen of toetsenbord
Ik denk niet dat het vandaag iets wordt
Misschien morgen dan misschien
Schrijf ik een zinnetje of tien
Of vijfhonderd, met geluk
Kan mijn dag niet meer stuk